Of in goed Nederlands: bewaar het beste voor het laatst. En daarom sluit ik deze blogserie over Tenerife af met de rit die we gemaakt hebben door het hart van het eiland. Het was het mooiste van onze reis wat te fotograferen is, hoe heerlijk en fijn het is om een weekje met mijn lieverd op vakantie te zijn is niet in pixels te vangen.
We beginnen onze rit door eerst even wat kilometers te maken over de rijksweg langs de zuidkant van het eiland naar Güímar (bij jullie nu ook bekend van de trappiramides).
|
Op de parkeerplaats Mirador de Chimague staan we boven de wolken, El Teide torent met 3718 meter in de verte hoog boven de rest van het eiland uit. We hebben ook prachtig zicht op Observar las estrellas en Tenerife, de sterrenwacht van het eiland.
We rijden inmiddels op 2200 meter hoogte. Hoger komen we niet want we laten een beklimming van de El Teide aan ons voorbijgaan. Het is een landschap wat we nog niet eerder gezien hebben. Zo anders dan de vulkaan die we vorig jaar in Griekenland gezien hebben. Eigenlijk moet ik hier gewoon stoppen met schrijven. Plaatjes zeggen nu meer dan woorden. Met nog één laatste opmerking dat alles wat op de foto’s op zwarte omgeploegde grond lijkt is gestold lava stop ik met schrijven.
Hiermee sluit ik deze blogserie over Tenerife af. Bedankt voor jullie belangstelling en wie weet tot een volgende blog. Adios of misschien wel Zài jiàn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten