De andere kant van de waarheid

'

Ik prijs me gelukkig met een redelijk trouwe groep blog-volgers. Een beetje nadeel hiervan is dat er bij een deel van deze groep nu een dejavu gevoel optreedt bij het zien van bovenstaande afbeelding. En ja, daar ik kan alleen maar in meegaan. Dat gevoel is geheel terecht. Al is het alweer vier jaar geleden, ik neem jullie in deze nieuwe blogserie weer mee naar hetzelfde land als toen.

Ik begin deze vakantiereis in Amsterdam. Had ik in de auto gestapt dan had ik ruim 10272 km moeten rijden, gelukkig gaat er ook een vliegtuig zodat deze reis slechts 6300 km is. Via Italië steken we over naar Egypte om dan in een rechte lijn zuidwaarts naar Nairobi, Kenya te vliegen. Dit is echter niet de eindbestemming want we moeten nog een uurtje westwaarts om in Entebbe, Oeganda uit te komen. Ook dan zijn we nog niet daar waar we zijn moeten. Uurtje met de auto en dan kunnen we zeggen: we zijn er. Dan zijn we al wel zo'n 15 uur onderweg.

In 2014 was ik ook al in dit land maar toen trokken we via Jinja met de bron van de Nijl richting het oosterlijk gelegen Tororo. Nu blijven we in het midden van dit 241550 km2 grote land Oeganda. Het land waar Yoweri Museveni president is en waar 210 mensen per vierkante kilometer wonen. Het land waar ik een Muzungu (wit mens) ben. Het land waar corruptie hoogtij viert. Ter illustratie:

Denemarken staat met 90 uit 100 punten bovenaan,  Nederland op 8 (83 punten), Oeganda met 25 punten op 151. Maar het kan nog beroerder: onderaan op plaats 176 staat met 10 punten Somalië.
Het land waar 37% van bevolking het met minder dan 1,25 US$ per dag (internationaal gebruikte armoedegrens) moet zien te redden.

Het land van de gorillas in de mist en uitgestrekte oerwouden. Het land van mooie mensen en hele mooie vrouwen maar ook hele lelijke. Het land waar Kampala de hoofdstad van is. En deze hoofdstad is dus onze bestemming. Ik zeg onze omdat Rian, mijn zus, met mij het reisgezeldschap vormt.  Twee maal per jaar reist zij af naar Kampala om haar dochter Rinty, haar schoonzoon Alex en kleinzoon Brandon te bezoeken. En dit keer mag ik met haar mee naar deze overvolle stad waar ruim 1,5 miljoen mensen op 200 km2 wonen. Dat zijn ruim 7500 mensen op 1 km2 en ik kan je vertellen: dat is veel en dan is het druk. Vindt je Amsterdam druk? Nee joh, daar wonen maar 4100 mensen op een vierkante kilometer.

Heb ik een doel in deze vakantie? Ja, natuurlijk. Net als iedere vakantie even lekker weg uit de dagelijkse sleur, bijtanken, relaxen, me onderdompelen in een andere cultuur. Maar ik heb mezelf ook een hoge doel gesteld: proberen de andere kant van de zichtbare waarheid te zien. Hoe ik dat voor elkaar ga krijgen weet ik nog niet maar ik ga het wel proberen en in de zoektocht ga ik jullie de komende blogs in meenemen.

Wat ik nog wel even wil benadrukken is dat beweringen, meningen en feiten in deze blog geheel voor mijn rekening komen. De feiten zijn veelal gebaseerd op google-resultaten op het internet of komen van mensen die ik deze reis ontmoet. Beweringen en meningen komen allemaal uit mijn grijze massa en zijn dus mijn waarheid. En iedereen mag het daar eens of oneens zijn, zie maar. Ik heb er in ieder geval een hoop plezier in om het op te schrijven en de foto's (is ook nog wel een dingetje maar daar over later meer) met jullie te delen. Neem het dus (meestal) niet al te serieus. Lees en geniet!