Daar zijn we weer!

🛫Ja, beste bloglezers en lezeressen, de gelegenheid doet zich weer voor om jullie in een blogserie mee te nemen in mijn, eigenlijk moet ik zeggen onze, Annemiek en Olaf zijn ook dit keer weer van de partij, rondzwervingen over onze mooie aardkloot. Ik ga weer een poging wagen om met woord en beeld jullie een klein beetje met te laten delen in hetgeen wij in ruim veertien dagen vakantie meemaken.

Ieder keer dat we op reis gaan is er voor het vertrek toch wel een beetje stress. Nee dat klinkt te erg, gezonde spanning is beter. Dit jaar dreigde deze gezonde spanning toch enigszins meer naar stress te gaan neigen door enerzijds perikelen met het spoor en anderzijds de verscherpte beveiliging op en rond Schiphol.  En we moeten onze reis op woensdag daar in de Haarlemermeerpolder beginnen. Stress is niet goed, dus op zoek naar een oplossing. En die was simpel, gewoon op dinsdagmiddag op ons gemak met de trein, via een kleine omweg, naar Schiphol, pendelbus naar een nabijgelegen hotel. Eten, kopje koffie, slapen en dan op woensdagochtend vroeg met de pendel weer naar Schiphol. Geen gestress of de trein wel rijdt, gewoon relax. En tot nu toe bevalt dat prima.

Voor degenen die niet helemaal op de hoogte zijn waar de familie Rommens uit Zwolle nu weer naar toe gaat: we gaan gewoon op visite bij mijn zus Astrid, meer niet. Nou, het (prettige) addertje onder het gras is dat zus in Detroit, Michagan in de Verenigde Staten van Amerika woont. Maakt een familiebezoekje toch net weer even iets anders. Was het twee jaar geleden nog een appartement in Chicago, nu een klein ranch house in Farmington Hills, zo'n drie kwartier ten Noord-Oosten van Detroit. Daar is het vast wel veertien dagen uit te houden.

Wat staat er zoal op het programma, behalve gewoon genieten van lekker rustig aan doen en niets moeten? Natuurlijk een bezoek aan Detroit zelf en ook nog op zoek naar de verpauperde kant van deze ooit florerende automobielstad. En zeg je Detroit dan zeg je ook vanzelf Ford. Het museum en  ook de fabriek staan op de wensenlijst.  Omdat we toch redelijk in de buurt zijn, het is slechts vijf uur rijden, gaan we ook naar de Niagara watervallen en knopen daar meteen maar een dagje Toronto, Canada aan vast. Verder proberen we ons vooral onder te dompelen in de America way of live inclusief een American Football game.

Kortom genoeg om een paar blogjes  te vullen met mijn ongezouten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwde mening en bespiegelingen over een klein stukje Amerika en haar bevolking. Binnenkort dus meer in dit theater! En dan ook, beloofd, met foto's.