De laatste..

Aan alles komt een keer een eind. En zo, beste blog-lezers en lezeressen komt ook aan deze blogserie over Rome een eind.

En het einde van deze serie valt niet geheel onverwachts samen met het einde van onze Rome-trip. Na vier volle dagen Italiaanse hoofdstad ervaring is de laatste dag aangebroken. We vliegen laat in de middag dus hebben we nog een halve dag de tijd om nog een laatste blik op deze enerverende, mooie, overweldigende en lawaaierige stad te werpen.

Voordat jullie verder lezen even een heel klein quizje: wat zie je op bovenstaande twee foto's? Ik kan vanaf deze kant van het scherm natuurlijk niet horen of zien wat jullie denken maar ik schat in dat je niet direct denkt aan hetgeen deze twee foto's zijn.

We hebben deze laatste ochtend heel toepasselijk doorgebracht op de plaats wat voor Romeinen ook de laatste plaats is waar ze komen. In een soort van oase van rust ligt midden in de stad Cimentero Monumentale del Verona, inderdaad een begraafplaats. Bovenstaande foto's zijn grafmonumenten. Ik heb in mijn voorgaande blogs over Rome al geconstateerd dat bescheidenheid niet een Romeinse deugd is, zelf na de dood trekken ze dit behoorlijk door. Op het gigantische parkachtige terrein staan meer dan 50.000 tombes. Kleine maar ook grote, de hoeveelheid vierkante meters die de doden toebedeeld krijgen zal menig student in Nederland jaloers maken.

Omdat er nog steeds Romeinen doodgaan en cremeren nog niet al te ingeburgerd is, moeten ze creatief omgaan met de ruimte. In flatgebouwen, zogenaamde lucoli worden de doden opgestappeld. Daarbij gaat men niet alleen de lucht maar ook  de grond in.  Een aparte gewaarwording om deze dodenflats te zien. 

Lucoli

Boven..

en onder de grond

Het park is zo groot dat een wegenstelsel, inclusief verkeersborden en zo, door het gehele park heen ligt. Het is te groot om alles te bekijken, naar een paar uurtjes vinden we de uitgang en kunnen ons klaarmaken voor de terugreis. 

Vijf dagen Rome is wel eventjes genoeg. We hebben alle toeristische standaard bezienswaardigheden gezien en beleefd. We hebben een indruk van de stad gekregen die ik met jullie in deze serie blogs heb proberen te delen. Het is mooi geweest en ik bedank jullie weer voor de belangstelling.  Ik zal jullie even met rust laten, over een maand of wat waarschijnlijk weer een nieuwe blogserie. Dan over een heel ander stukje van onze aardkloot. Ik hoop tot dan!