Van T naar F

Behalve een bezoek aan het Ford museum, biedt Ford je ook een Rouge Factory Tour aan. Kun je binnen in de fabriek kijken waar auto's worden gemaakt. Dat leek ons wel leuk en dat bleek dus ook heel leuk te zijn!

Excuses voor het beperkt aantal foto's bij deze blog. Het is verboden om in de fabriek te fotograferen. En hoe zit het dan met de opstandige Frank die overal waar niet gefotografeerd mag worden, het toch doet? Op een of andere manier dwingt een verbod hier in Amerika toch net iets meer respect af dan elders dat zelfs ik de camera maar even ongebruikt laat.

Vanaf het museum worden we in een bus naar het fabrieksterrein van Ford gebracht, The River Rouge Plant. Vernoemd naar de rivier waaraan het 1,5 vierkante kilometer grootte terrein ligt. Hier is de oude Henry ooit begonnen met zijn productielijn van de T-Ford. Werkte er toen 10.000 mensen in deze enorme fabriek, nu komen iedere dag 6000 mensen hier naar hun werk. Heb je een Ford auto dan mag je dichterbij de hoofdingang parkeren als wanneer je een ander merk auto hebt. Werd vroeger alles voor de auto's op het terrein zelf gemaakt, nu worden alleen nog van allemaal losse onderdelen, komende uit allerlei andere fabrieken, auto's in elkaar gezet.

           Het dak van de assemblagehal is bedekt met vetplanten, Sedum soorten.

Had de oude Ford nog 2,5 uur per auto nodig, nu wordt er een F-150 pick up truck in 1,2 minuut in elkaar gezet, 1200 van deze stoere auto's per dag als de lijn op volle sterkte draait. Zijn er tijdelijk geen bestellingen dan ligt de lijn gewoon stil. Maar als je ziet hoeveel van dit type auto je op de weg tegen komt, is het wel een populair modelletje.

In de hal, bedekt met een groen Sedumdak en veel lichtkoepels om het werkklimaat zo optimaal mogelijk te maken, zigzagt de lopende band langst het personeel. We kunnen het vanaf de zijkant op een balustrade allemaal goed bekijken. Mannetje voor een beschermkap links achter, mannetje voor de kap rechts achter, mannetje wat op een stoel zit die in zijn geheel de auto, nog zonder deuren, in verdwijnt om na een minuut of zo er weer uit te komen. Mannetje voor dit, mannetje voor dat. Overigens zijn de mannetjes ook wel vrouwtjes, grof ingeschat is het redelijk evenredig verdeeld. Men moet wel doorwerken maar er is ook wel tijd om wat te drinken, even de telefoon checken of wat praten met de collega. Ziet er allemaal redelijk relax uit. Maar even weglopen voor een sanitaire pauze is er natuurlijk niet bij, want dan loopt het proces in het honderd. Is je onderdeel niet in op tijd in de auto dan gaat het alarm en stopt de hele band. En dat is natuurlijk niet goed voor je beoordeling aan het einde van het jaar.

Boven in de lucht komen deuren en andere grotere onderdelen aanvliegen wat dan allemaal precies op tijd op de juiste plaats terecht komt. Kleinere onderdelen liggen in bakken naast de band klaar en worden door aparte mensen aangevuld. Best knap geregeld dat een set groene deuren ook bij een groene carrosserie terecht komt. Want er worden allerlei kleuren en ook modellen van de F-150 door elkaar heen in elkaar gezet. Na 1,2 minuut is de auto klaar en wordt deze nog mechanisch, electronisch en door mensen handen en ogen gecontroleerd en kan dan naar de showroom. In Amerika moet je zo'n, omgerekend, 33500 euro's neertellen. Moet dezelfde auto de grote plas over ben je ruim 20000 euro's duurder uit. 

    Klaar om naar een nieuwe eigenaar, het zijn veelal mannen die in dit type auto rijden, te gaan.

De F-150 pick up wordt veel gebruikt voor het werk waar hij voor bedoeld is: vervoer van zwaarder materiaal en trekken van een aanhanger. Maar daarnaast, heb het van horen zeggen, hebben ook heel wat Amerikanen de auto er voor 'erbij'. Om lekker stoer te kunnen doen in het weekend, blijkbaar heeft de Amerikaan daar een grote, lompe auto voor nodig.

                                                       Stoer karretje