Vanuit onze blije huis hebben we zicht op de Brienzersee met hieromheen allemaal bergen, tot zo'n 2000 meter. Links van ons hebben we, al het niet bewolkt is, zicht op de Brienzer Rothorn (2350 mt.). Vanaf Brienze kun je met een treintje bovenop komen. Kost een paar frankjes maar vanaf boven zou je de echte hoge bergen zoals de Jungfrau en de Mönch kunnen zien. Van onze gastvrouw hebben we het advies gekregen om, zodra het 's ochtends opgeklaard is om meteen te gaan. Je weet het met het weer immers niet hoelang het mooi blijft.
De motor van de auto is nog niet warm of we stoppen alweer in Brienze. We krijgen van een vriendelijke mevrouw een parkeerkaart voor de hele dag. De trein rijdt maar tot halverwege de berg.
Niet helemaal zeker van wat de mevrouw bedoeld, Zwitsersduits is lastig tot bijna niet te volgen, lopen we naar de kassa. Ja, de trein gaat inderdaad maar tot Planalp (1346 mt.). En nee, we kunnen ook niet te voet verder. Door de grote hoeveelheden water is de top van de berg onbereikbaar. Men is druk bezig alles op te ruimen en het duurt zeker nog een aantal dagen voordat de top weer bereikbaar is. Dat valt tegen. Even familieberaad, wat nu? Opties afwegen; het is nu mooi weer, daar moeten we gebruik van maken. Dus een andere berg dan maar. De parkeerkaart verdwijnt achter voorruit nummer 3.
De andere berg is de Männlichen Gipfel, 2342 meter hoog. We komen dus maar 8 meter lager te staan dan eerst de bedoeling was.. Deze berg ligt, vanuit ons blije huis gezien, recht voor ons maar is vanaf het terras niet te zien. Daar ligt een kam van onbenoemde bergen voor. Via Interlaken rijden we het Lauterbrunnen-Tal weer in. We slaan halverwege linksaf het Lütschental in. Na 10 kilometer licht bergop parkeren we in Grindwald Grund (943 mt.). In één blikveld vangen we maar liefst vijf 4000+ bergen. Witbesneeuwd steken de Schreckhorn (4978 mt.), de Fiescherhörner (4049 mt.), de Mönch (4107 mt.) en natuurlijk de Jungfrau (4158 mt.) boven het groene dal uit. Daar tussenin probeert kleine broertje Eiger met 'slechts' 3970 meter ook indruk te maken. Het lukt hem! Graag hadden we op dit dak van Europa (overigens zijn dit niet de hoogste bergen van Europa, die liggen een stuk zuidelijker) gestaan. Theoretisch ook mogelijk want je kunt met de trein tot op 3454 meter hoogte. Dit is voor een gewone toerist wel de maximale hoogte die zonder touwen te bereiken is. Maar om nu ruim € 162,00 neer te tellen voor een ticket, per persoon! is een te grote aanslag om het vakantiebudget. We gaan het dak maar vanuit de dakgoot bekijken.
We bereiken de dakgoot op 2227 meter hoogte met een kabelbaan. In nog geen 10 minuten tijd staan we bovenop de Männlichen. Schitterend uitzicht op het dak. Misschien nog wel mooier om er zo tegenaan te kijken dan dat je er bovenop staat. Of maken we dat onszelf wijs? Via een korte klim komen we op de Männlichen Gipfel, 2342 meter hoog. Een klein plateau waar het een drukte van belang is. Geduld hebben om foto's zonder mensen erop te maken. Om diepte in een foto te krijgen is een bloemetje of een koe op de voorgrond veel leuker.
We hebben thuis in Zwolle al wat onderzoek gedaan en weten dat vanaf deze berg een familievriendelijke wandelweg naar een tussenstation van de kabelbaan loopt. Nu zijn we geen berggeiten dus kiezen we deze 'makkelijke' weg richting het dal. Gemakkelijk is natuurlijk relatief, je anderhalf uur bergafwaarts begeven met soms behoorlijk steile stukken gaat op den duur best in de benen zitten. Aan de rechterhand hebben we de hele tijd zicht op de grote jongens.
Met op de achtergrond de koebellen verwachten we ieder moment dat de von Trapps de berg komen afzeilen. Doos-deksel, ree-woud. Het blijft ons gelukkig bespaart. Zonder kleerscheuren bereiken we Holenstein op 1529 meter. Hier stappen we in de kabelbaan om ons relaxed verder naar beneden te laten brengen. Nog een laatste blik omhoog, het zijn machtig hoge en indrukwekkende bergen.
Mogelijk hadden we deze bergen ook, in de verte, vanaf de Brienzer Rothorn gezien. Maar nu we de bergen vanuit de dakgoot hebben bekeken zijn we blij dat de Brienzer Rothorn gestremd was.
De andere berg is de Männlichen Gipfel, 2342 meter hoog. We komen dus maar 8 meter lager te staan dan eerst de bedoeling was.. Deze berg ligt, vanuit ons blije huis gezien, recht voor ons maar is vanaf het terras niet te zien. Daar ligt een kam van onbenoemde bergen voor. Via Interlaken rijden we het Lauterbrunnen-Tal weer in. We slaan halverwege linksaf het Lütschental in. Na 10 kilometer licht bergop parkeren we in Grindwald Grund (943 mt.). In één blikveld vangen we maar liefst vijf 4000+ bergen. Witbesneeuwd steken de Schreckhorn (4978 mt.), de Fiescherhörner (4049 mt.), de Mönch (4107 mt.) en natuurlijk de Jungfrau (4158 mt.) boven het groene dal uit. Daar tussenin probeert kleine broertje Eiger met 'slechts' 3970 meter ook indruk te maken. Het lukt hem! Graag hadden we op dit dak van Europa (overigens zijn dit niet de hoogste bergen van Europa, die liggen een stuk zuidelijker) gestaan. Theoretisch ook mogelijk want je kunt met de trein tot op 3454 meter hoogte. Dit is voor een gewone toerist wel de maximale hoogte die zonder touwen te bereiken is. Maar om nu ruim € 162,00 neer te tellen voor een ticket, per persoon! is een te grote aanslag om het vakantiebudget. We gaan het dak maar vanuit de dakgoot bekijken.We bereiken de dakgoot op 2227 meter hoogte met een kabelbaan. In nog geen 10 minuten tijd staan we bovenop de Männlichen. Schitterend uitzicht op het dak. Misschien nog wel mooier om er zo tegenaan te kijken dan dat je er bovenop staat. Of maken we dat onszelf wijs? Via een korte klim komen we op de Männlichen Gipfel, 2342 meter hoog. Een klein plateau waar het een drukte van belang is. Geduld hebben om foto's zonder mensen erop te maken. Om diepte in een foto te krijgen is een bloemetje of een koe op de voorgrond veel leuker.
 |
| Jungfrau |
Met op de achtergrond de koebellen verwachten we ieder moment dat de von Trapps de berg komen afzeilen. Doos-deksel, ree-woud. Het blijft ons gelukkig bespaart. Zonder kleerscheuren bereiken we Holenstein op 1529 meter. Hier stappen we in de kabelbaan om ons relaxed verder naar beneden te laten brengen. Nog een laatste blik omhoog, het zijn machtig hoge en indrukwekkende bergen.
Mogelijk hadden we deze bergen ook, in de verte, vanaf de Brienzer Rothorn gezien. Maar nu we de bergen vanuit de dakgoot hebben bekeken zijn we blij dat de Brienzer Rothorn gestremd was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten