Er is zeker één persoon (Annemiek) waarvan ik weet dat ze me een knuffelbeer vindt. Daarnaast ken ik ook minstens één persoon (ikzelf) die me, alhoewel sporadisch, roemt om mijn geniale ingevingen. De titel zou kunnen suggereren dat deze blog dus over mijzelf gaat. Niets is minder waar. Deze blog gaat over
Bern.
De hoofdstad van Zwitserland, gelegen aan de
Aare, heeft zich mogen verheugen in een bezoek van de familie Rommens. Of ze ervan onder indruk zijn weet ik niet, wij hebben in ieder geval een leuke dag gehad. We beginnen de dag op het stationnetje van
Oberried. We gaan met de trein. Die Zentralbahn, de Zwitserse NS, gebruikt blijkbaar geen Zwitsers horloges. Met een vertraging van drie minuten vertrekken we naar
Interlaken-
Ost. Daar hebben we vijf minuten overstaptijd, nu dus nog maar twee, om de intercity naar
Bern te halen. Gelukkig gebruiken ze in
Interlaken dezelfde horloges dus we zijn op tijd. Soepel en comfortabel komen we in hartje
Bern aan.
 |
| Zytglogge |
Eerste stop is bij de VVV voor een stadswandeling. Het VVV vinden is wel even een dingetje maar we kunnen snel met een duidelijke kaart op weg . We beginnen in de
Spitalgasse. Een mooie brede straat, net als alle andere straten, waar alleen trolleybussen en een tram doorheen rijden. Geen ander verkeer, behalve soms een CD-auto. Maar die schijnen nergens ter wereld zich aan de verkeersregels te houden. Mooie hoge gebouwen met bijna overal een overdekte wandelpromenade. Allemaal winkeltjes en veel toeristen. We vallen wat dat betreft niet op, Olaf met z'n lange haar wel een beetje. Wat zeker opvalt is het gebrek aan rotzooi op straat en de grote hoeveelheid fonteinen, bronnen is denk ik een beter woord. De
Pfeiferbrunnen, de
Anna-Seiler-Brunnen,
Schützenbrunnen,
Kindlifresserbrunnen,
Simsonbrunnen en nog veel meer. Allemaal rijk en kleurig versierd. Via de oude gevangenispooort lopen we de
Marktgasse in. Onder de
Zytglogge, een astronomisch uurwerk wat een beetje lijkt op hetgeen we in Praag gezien hebben, door de
Kramgasse in.
En daar komen we op nummer 49 de genie uit de titel van deze blog tegen. In dit huis heeft Einstein zijn beroemde theorie uitgedacht. Dat is allemaal natuurlijk in het hoofd van Einstein gebeurd. Het huis zelf zal niet echt geïnspireerd hebben.
Gerechtigkeitsgasse, ook weer vol met etende mensen op volle terrassen. Dan de
Untertorbrucke over de
Aare, omhoog richting de
Rosengarten. Mooi uitzicht over de oude binnenstad.
Terug naar beneden langst de
Bärengraden. Hier lopen drie levende bruine beren in een redelijk ruim verblijf rond. De beer is het symbool van de stad en
Berner Oberland, vandaag die kuil met deze bruine jongens (of meisjes?) midden in de stad. Terug de
Aare over de binnenstad weer in.
Langst
Münster/Stiftgebäude, de kathedraal van
Bern. Aan de buitenkant lelijk ontsiert, net als vele andere gebouwen in Bern, door steigers en bouwkranen. De versiering boven de grote toegansdeur is schitterend, binnen geen oe's of ah's. Gewoon best saai. Maar wel een bordje 'Verboden te fotograferen', wordt het toch nog spannend.
Herrengasse, Casinoplatz, Kochergasse; allemaal mooie gebouwen maar geen uitschieters. Bundeshaus, zou best mooi kunnen zijn maar ook hier lelijke bouwkranen en steigers. Met Photoshop is er nog wel iets van te maken. Via de
Bundesgasse komen we weer op het vertrekpunt,
Bahnhofplatz uit.
 |
| Shop, shop, weg kraan. |
Bern, het is de treinreis zeker waard geweest. Mooie stad, lekker ontspannen sfeer en schoon, ongelofelijk schoon. Na Amsterdam, Brussel, Londen, Parijs, Berlijn en Praag kunnen we weer een hoofdstad in Europa aan vinken als 'Gezien'. Morgen gaan we het eens wat hogerop zoeken. Wat we daar zien kunnen jullie in de volgende blog weer lezen.
