Business or Pleasure?

Ik hoop dat als ik vandaag aankom dat met bovenstaande vraag gesteld wordt. Dan kan ik vol overtuiging antwoorden: "It's a pleasure to be here for business." Want dat is het zeker. Alhoewel de meeste mensen die mijn blog lezen waarschijnlijk wel weten waarover mijn komende blogs gaan toch maar even een verduidelijking voor degene die iets minder op de hoogte zijn.

Ruim een jaar geleden kwam TSD in contact, via een Boskoopse exporteur en klant van ons, met een boomkwekerij in Canada. Na een aantal gespreken (uiteraard via de telefoon) had dit bedrijf wel idee om met onze WinTree software aan het werk te gaan. Nadat de software voor proef bij de klant geïnstalleerd is volgt een jaar van on line trainingen, bespreken welke aanpassingen gemaakt moeten worden, testen, bijstellen, overleggen, bijstellen, uitleggen, aanpassen. We kunnen rustig stellen dat we er ruim een jaar behoorlijk druk mee zijn geweest. Afgelopen zomer heeft de klant aangegeven dat ze voldoende vertrouwen in de mogelijkheden van de software en TSD hebben om daadwerkelijk WinTree te gaan gebruiken. En dat is dan ook de reden waarom ik op 10000 meter hoogte nu de eerste regels van deze blog schrijf. Samen met een collega zijn we op weg naar de klant. Morgen, maandag 18 november gaat de klant "live" werken met WinTree en dat gaan we mee in goede banen leiden.

Nu kom ik voor mijn werk wel vaker over de grens. Soms België en een paar keer per jaar ook wel in Engeland. Maar de oceaan ben ik nog niet overgestoken. En dat zijn we nu toch echt wel aan het doen. Met een snelheid van ruim 900 kilometer vliegen we door een schitterend zonnige hemel. Is bedriegelijk want het is buiten min 55 graden Celsius. In een Airbus 323-200 zijn we op weg naar Calgary. Daar hebben we drie uur de tijd om ons volgende vliegtuig richting Kelowna in Britisch Colombia te vinden. Dan is het nog 62 minuten vliegen om uiteindelijk rond 2 uur Nederlandse tijd 's nachts daar aan te komen. In Kelowna is het dan 6 uur 's middags. Hebben we nog een hele avond voor ons. Alleen of dat als extra tijd gaat voelen is nog te bezien.

Eerst maar eens kijken of we de komende 8 uur een beetje door kunnen komen. De stoelen zitten redelijk, kan mijn benen ook nog een soort van uitstrekken in het gangpad. Wel uitkijken dat ik geen purser pootje haak. Die komen regelmatig langs met amandels, water, thee, koffie, een ansichtkaart en weet ik niet wat nog meer. Vervelend hoef je niet. Kan ook een film kijken en ik heb natuurlijk de nodige boeken op mijn Ipad staan. Voorlopig zitten we nog wel even.