Voor Annemiek is deze vakantie een herbeleving van een heerlijke vakantie in 2014. Een van de hoogtepunten toen gaan we vandaag ook beleven: we kiezen het ruime sop op een van de vele “cruise”-schepen. De keuze valt weer op de Katherina, een wat kleiner schip waar maximaal 50 gasten op mee kunnen. En in 2014 was het zo leuk, hopelijk is er niet veel veranderd.
Vanuit de haven van Kos-stad varen we om 10 uur in file, alle “cruise”-schepen vertrekken ongeveer op hetzelfde moment, de haven uit. Maar na het passeren van het havenhoofd ligt de Egeïsche zee als een glinsterende blauwe massa water voor ons. De overige boten, die veelal dezelfde route varen, zijn snel stipjes aan de horizon. De zon staat hoog aan de hemel, de temperatuur is zo’n 30 graden en een beetje met een stevige wind tegen. Doordat de wind zo hard waait spettert het boegwater regelmatig over het dek. Soms is het geen spetteren meer maar zijn het hele emmers die over het dek gaan. Wel heerlijk verfrissend maar de zonnebrand is bijna niet aan te slepen.
Na ruim een uur varen komen we bij het eiland Kalimnos. Op de kaart gezien ligt dit eiland links boven Kos. We varen parallel aan de kust tot we bij een kleine, nagenoeg windstille baai komen. Daar wordt het anker uitgegooid en kan iedereen die dat wil van boord. Voorwaarde is dan wel dat je kunt zwemmen. Het kristalheldere water is heerlijk, ondanks dat ik niet zo’n zwemmer ben (mijn motto “Water hebt je om te douchen en te drinken” gooi ik deze vakantie maar overboord) geniet ik ervan. Camera mee en foto’s maken. Geeft vanuit het water een hele andere kijk op een boot, of schip geen idee wat het verschil nu precies is.
Nadat er wat stukken oud brood in het water wordt gegooid krioelt het opeens van de vissen. Lukt zelf de visjes onder water te fotograferen.
Als iedereen weer aan boord is staat er een lunchbuffet klaar. Is inclusief in de prijs die slechts vijfentwintig euro per persoon is, alleen drinken moet je betalen maar daar vragen ze geen hoofdprijzen voor. Flesje koud water voor 50 cent is niet echt een horecaprijs. Een stuk geroosterd vlees, salade met tomaat, komkommer en feta, koolsalade, rijst en tzatziki: allemaal heerlijk. Terwijl we varen genieten we volop van de zee, de zon en het eten. Iets minder van het gezelschap want twee gezinnen uit het westen van Nederland zijn erg nadrukkelijk aanwezig. Zij profiteren vooral van de goedkope cocktails en bier.
We varen nu een grotere baai in en de kapitein van het schip gaat op de boeg staan en speurt het water af, terwijl de stuurman regelmatig de misthoorn blaast. Ze zijn op zoek naar dolfijnen die blijkbaar reageren op geluid. Het lijkt een druppel zoeken in de grote zee maar tussen al de golven ontwaart de kapitein al snel iets grijs: een dolfijn. Opwinding alom aan boord, dat willen we allemaal zien. Stoot, boem, knal, au! In mijn enthousiasme ben ik even het obstakel op het dek vergeten. Een ei op mijn scheenbeen en een pijnlijke knie aan de andere kant. Gelukkig verder geen schade (beetje stijf been de andere dag) maar ook ik zie de dolfijnen. En het lukt me om deze snelle dieren op de foto te krijgen zodat jullie een beetje mee kunnen genieten. We draaien nog een extra rondje maar maken dan plaats voor wat andere schepen die in hun folder ook dolfijnen spotten hebben opgenomen.
We varen verder, op weg naar Pothia, de hoofdstad van het eiland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten