Ondernemer of crimineel

De Blokker in Kampala?

In iedere Oegandees schuilt wel een ondernemer. Sommigen houden het goed verborgen maar een grote groep mensen zijn eigenlijk allemaal ZZP’ers. Niet uit weelde maar uit pure noodzaak om naast de gewone baan, als ze het geluk hebben die te hebben, extra geld te verdienen om in het dagelijkse onderhoud te voorzien.

Neem oom agent: omdat hij/zij door zijn werkgever in krotten wordt gehuisvest probeert hij/zij wat bij te verdienen door het verkopen van bekeuringen. Als je aangehouden wordt dan is er altijd wel een reden waarom de agent je kan verblijden met een bekeuring die direct contant afgerekend dient te worden. Misschien niet helemaal eerlijk, beetje corrupt eigenlijk, maar we hebben de krotten gezien en dan is het wel een beetje te begrijpen.

tuincentrum	de groenteman
gezellig uit eten	de slager

Naast deze handel zijn er natuurlijk ook heel veel Oegandezen die wel op een eerlijke manier geld proberen te verdienen. Overal op straat zie je stalletjes, soms niet meer dan een kruiwagen, met handelswaar. Het is niet te begrijpen dat deze mensen überhaupt iets hiermee verdienen. Ogenschijnlijk lijkt iedereen hetzelfde te verkopen. Dan zou je verwachten dat een beetje marktonderzoek uit zou wijzen dat er geen plaats meer is voor nog een kraampje met ananassen of tomaten. Of dat de hoeveelheid Rolex (soort pannenkoek met ei) die overal aangeboden worden wel genoeg is voor heel Oeganda terwijl het allemaal in Kampala wordt aangeboden.

Rolex	Appie	een niet blije verkoper
Voor de zoetekauw: suikerriet	Schoenpoetser bij uitgang moskee

Heb je met een kraampje nog een soort van vaste verkoopplek, er is ook veel ambulante handel. Zet een mand op je hoofd vol met bananen en je kunt verkopen. Vooral op plaatsen waar veel auto’s in de file staan, en dat is in Kampala op heel veel plaatsen het geval, zie je deze ‘file-verkopers’ in de middenberm lopen. Een kleine greep uit het aanbod: doperwten, bananen, stuurwiel hoezen, wc-papier, kauwgom, kinderspeelgoed, zonnebrillen. Allemaal maken ze gebruik van een zwakte van de Oegandees: impulsief iets kopen. Daar is de Oegandees goed in: spontaan iets kopen wat voorbij loopt wat hij/zij uiteraard helemaal niet nodig heeft. Uitgezonderd dan het wc-papier wat Rinty altijd bij een fileverkoper bij hun om de hoek koopt, is goedkoper dan in de supermarkt er tegenover. En er is geen colportage-wet die de consument beschermd tegen deze impulsieve aankopen.  En daar varen anderen weer wel bij.

Er is ook een nieuwe stroming op winkelgebied in Oeganda aan de gang. Als krokussen op een warme dag in maart schieten winkelcentra uit de grond. Nou ja schieten, we hebben heel veel bouwplaatsen met flitsende reclameborden gezien dat er weer een winkelcentrum gebouwd wordt maar heel veel bouwactiviteiten is bij de meeste bouwplaatsen niet te zien. Het winkelcentrum wat wel af is en waar we even naar binnen lopen, we moeten plassen, ziet er gelikt uit met allemaal kleine winkeltjes maar echt druk met klanten is het er niet.  Men heeft blijkbaar de weg naar deze centra nog niet echt gevonden of men geeft de voorkeur aan de lokale markt. Hetgeen veel goedkoper is en voor een toerist ook veel leuker is om overheen te lopen. 

Boda-Boda -ZZP-ers

Alle kraampjes, kleine winkeltjes en fileverkopers moeten natuurlijk hun handelswaar ook weer ergens vandaan halen. Dat kunnen ze onder andere doen op (of is het meer in?) Owino en Nakasero Market. Daar neem ik jullie graag in de volgende blog mee naar toe.