woensdag 30 augustus 2017

Veni, vidi, vici

We hebben in al onze vakanties al aardig wat van Europa gezien. Maar dat bleef tot nu toe altijd nog beperkt tot het vreedzaam bezoeken van de landen om vervolgens de bevolking, mogelijk iets geschokt door onze aanwezigheid, verder naar verloop van een paar dagen of weken weer met rust te laten. Er was in het verleden echter een volkje dat daar heel anders over dacht.


In 45 voor Chr. vond Julius Ceasar het nodig om een poging te wagen om Brittania te onderwerpen aan het Romeinse gezag. Dit lukte niet helemaal maar in 61 na Chr. deed Claudius een succesvollere poging waardoor geheel Brittania (Engeland en Wales) tot de grens met Schotland ging behoren tot het grote Romeinse Rijk. Blijkbaar hadden de eilandbewoners niet al te veel moeite met de Romeinen want pas in de vijfde eeuw verlieten de Romeinen vreedzaam het eiland.

In het gehele land zijn nog overblijfselen van de Romeinse aanwezigheid terug te vinden. Een van de nederzettingen die aan de rand van het grote Romeinse Rijk lag was Caerleon. Volgens een aantal middeleeuwse schrijvers was in Caerloen ook het hof van Koning Arthur, maar duidelijke aanwijzingen zijn hier heden te dagen niet meer van terug te vinden. We gaan dus voor de Romeinse geschiedenis.

In het plaatsje zijn de restanten van een Amfitheater, een badhuis en legerbarakken terug te vinden. En om alle gevonden spullen ten toon te stellen is er een (klein) museum. Dit museum is net als alle andere museums in Wales gratis. Wales wil graag zijn rijke historie met iedereen delen zonder daar zelf rijk van te worden. Vinden wij Nederlanders natuurlijk wel erg leuk.

Is er verder nog iets over hetgeen we gezien hebben te vertellen? Ja, natuurlijk maar daarbij zou ik dan mijn belofte om er geen geschiedenisblog van te maken moeten breken en dat wil ik jullie besparen. Daarom gewoon wat plaatjes.


                                  Amfitheater

    Barakken

      Badhuis


       onze stoere mannen




Geen opmerkingen:

Een reactie posten