dinsdag 16 mei 2017

Hoge gebouwen in een eindeloze vlakte


Het is zaterdagmiddag, we kunnen beginnen aan het weekend. Vanuit Beaumont rijden we weer richting het zuiden, op naar Calgary.  We doorkruisen de prairie weer, wakker blijven is een issue. Na een week hard werken gaat het lichtje, ook al is het pas zaterdagmiddag, wel een keer uit. En na vele uren samen in de auto ben je ook wel een keer uitgepraat.


Na 4 uur rijden, onderweg wel een keer gestopt want deze oudere man moet dan wel een keer plassen, rijden we de agglomeratie van Calgary binnen; 712 km2 stad met 1,2 miljoen inwoners. Wat direct opvalt is dat er nauwelijks hoogbouw is. Heel veel woonwijken met gewone ‘eengezinswoningen’ waarbij het formaat eerder ruimte biedt aan 2 of 3 gezinnen dan aan 1. Alles ruim opgezet, er is hier op de prairie plaats genoeg. De enige hoogbouw vindt je in Downtown Calgary wat het dan ook enigszins de moeite waard maakt om te bekijken. Blijft een mooi gezicht, al die glimmende hoge gebouwen.



The Bow

Het hoogste gebouw The Bow is 59 verdiepingen hoog, ruim 236 mt. Terwijl we een stijve nek krijgen van het omhoog kijken naar deze hoogste wolkenkrabber van West Canada spreekt een vriendelijke Calgarian ons aan. Hij vertelt dat het gebouw hoger had kunnen worden als er gen protesten van natuuractivisten zou zijn geweest. Let op dit geloof je niet: de schaduw van het gebouw zo gedurende een paar maanden per jaar een paar vierkante meter van de Bow-rivier (totale lengte 857 km) in de schaduw leggen. En die schaduw zouden de vissen in de rivier stress bezorgen. En daarom is het gebouw niet hoger. In een land waar ik geen enkele windmolen heb gezien. Waar iedereen in een benzine-slurpende auto rond rijdt zonnepanelen een zeldzaamheid zijn, is dit toch wel een wat overdreven manier van natuurbescherming. 





Deze man zal geen keuzestress hebben



Grond eekhoorn



Nadat we ons vergaapt hebben aan Downtown gaan we in China Town eten bij een Fusion-restaurant; een mix van Japans en Thais. We kiezen het ‘All you can eat’ menu. Op tafel ligt een tablet met alle gerechten. Kwestie van aanklikken en via de knop Order naar de keuken sturen. En een paar minuten later staat het op tafel. Zo eten we ons door een deel van het menu heen en gaan goed gevoed weer op pad.

Kevin heeft keuzestress


Vanuit Downtown Calgary rijden we naar het Westen, richting de Rocky Mountains. Daar ligt de zondag-bestemming Banff. Maar ik slaap eerst weer in de stad waar ook Kevins ouders wonen. Morgen hopelijk met mooi weer verder de bergen in.



Olympische schansspringtorens, ik zou nu niet springen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten