De steiger van de boot ligt 60 meter onder ons. We moeten dus omlaag maar dat hebben de Canadezen met een lift prima geregeld. We staan redelijk snel in de rij om aan boord te gaan. We krijgen een rode regencape (blauwe capejes zijn de Amerikanen) en moeten nog even wachten. Met dertig graden in de schaduw begint het aan de verkeerde kant van de cape toch ook al snel vochtig te worden. Terwijl het plastiek ons juist droog zou moeten houden. Echt modieus is het niet maar we staan met 700 anderen voor schut. Gedeelde smart is halve smart.
Was het boven nog zo goed als windstil hier aan boord van de Hornblower is dat zeker niet. Hoe dichterbij we bij een van de watervallen komen hoe harder het gaat waaien. Jullie kunnen je er wel een voorstelling bij maken dat de regencape hier geen overbodige luxe is. Wat een spektakel.
De boot vaart eerst het hoefijzer bij de Horseshoe falls in waar hij ongeveer 5 minuten blijft ronddobberen terwijl we ons aan de reling moeten vast houden om niet weg te waaien. Op goed geluk maak ik mijn foto's, het resultaat is nog niet eens zo erg beroerd.
|
|
|
Tevreden kruipen we in bed en tegen elkaar. Morgen weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten