Zure appel?

Noot: excuses, beste bloglezers, voor de wat rommelige lay-out. Ik maak deze blogs op mijn ipad en daar heb ik minder mogelijkheden om de foto's netjes tussen te voegen.

Als je weet dat je iets moet gaan doen wat niet echt een hobby van je is, dan kun je het beter maar gehad hebben. Winkelen is een van die dingen die niet bovenaan mijn lijstje van favoriete bezigheden staat. Ben meer het 'Boodschappen doen'-type. De winkel in waar je de spullen kunt kopen en weer verder. Maar goed, vrouwlief wil graag winkelen dus gaan we winkelen. Even door deze appel heen bijten. Klinkt overigens dramtischer dan het daadwerkelijk is. Het weer nodig uit om deze appel vandaag maar op te eten. Als we naar een wat onrustige jetlag-nacht wakker worden giet het namelijk van de lucht. Gelukkig zijn de vooruitzichten voor de rest van de week veel beter.

Het winkelen biedt een mooie kans om even een beetje in de wereld van de gewone Amerikaan te kijken. We beginnen bij een supermarkt. Is dat veel anders dan in Nederland? Nee, ze hebben ongeveer het zelfde assortiment. Ja, alles hebben ze in behoorlijk grote aantallen in een ontzettend grote winkel. Grote winkelwagens en grote gangpadden. Alles groot. En dat zien we ook in de volgende supermarkt van de Wallmart-keten. Daar is alles nog eens in de vergrotende trap. Naast de groente en fruit kun je meteen een flascreen tv, een kinderfietsje en kleding inladen. Dat is op zich dan wel weer makkelijk winkelen.

Na de supermarkten is een boekenwinkel aan de beurt. Olaf helemaal blij, wat een aanbod! Vooral van series die nooit in het Nederlands vertaald zullen worden. En dan de prijs: 12 boeken voor nog geen € 45,=. Na deze hemel voor lees-ofielen rijden we een klein stukje verder naar het grootste overdekte winkelcentrum van Illonois, de Woodfield Mall. Groot, groter, groots! En dat keer twee. Als dit nu het enigste winkelcentrum in de wijde omgeving zou zijn dan kun je nog wel begrijpen waarom het zo groot is. Maar bijna op iedere hoek van de straat is wel, oke allemaal wel kleiner maar toch, een verzameling van winkels te vinden. Met vaak dezelfde winkels. Zo komen we op een rechte weg (weggen met bochten lijkt hier verboden) op zo'n vijf kilometer drie keer een winkel van 'Baby 'R Us' tegen. Kan blijkbaar wel uit. En tot slot komen we ook nog in een Costco winkel terecht, een soort Macro. Maar dan ook weer factor 5.

Super schone toiletten in een supermarkt!

Grote winkels bevoorraden met grote vrachtwagens

Behalve dat alles groot is valt vooral de vriendelijkheid van de mensen op. Winkelpersoneel wat je goede dag zegt als je binnen komt. Je vraagt of ze ergens mee kunnen helpen, overigens zonder opdringend te zijn. Waar kom je dat in Nederland nog tegen? En niet alleen in kleine winkels. Zo vroegen we aan een mevrouw in een soort supergrote V&D - Karwei - MediaMarkt waar we een SD-card voor mijn fotocamera konden vinden. 'I will show you' en ze loopt helemaal mee naar de andere kant van de winkel om het ons aan te wijzen. Annemiek is bij de schoenen achtergebleven. Geen punt, mevrouw zal wel even tegen haar zeggen waar wij zijn. En dat doet ze nog ook!

Woodfield Mall

Kleine aparaten, hele grote winkel

Ook in het restaurant waar we eten is het personeel bijzonder servicegericht. Alles om de gasten het naar hun zin te maken. Al is het wel wennen dat als je bord leeg is en de rest van de disgenoten nog bezig zijn, je bord wordt weggehaald. En ook is het wel raar als je tijdens het desert zonder te vragen al de rekening krijgt. Maar dit alles met altijd de opmerking dat we onze tijd kunnen nemen. Lekker vlot maar zonder je opgejaagd te voelen. Heerlijk, mensen die je ieder geval het idee geven het fijn vinden je als gast te mogen begroeten. Deze vriendelijkheid heeft me zeker aangenaam verrast. Morgen naar Chicago!

 

Costco