Dit wil ik met jullie delen: Bedankt

Noot: in maart kreeg Annemiek een keer de vraag van een bloglezer wanneer ik weer thuis kwam. Terwijl ik dus allang weer in mijn eigen bed sliep. De blogs die ik over Oeganda heb geschreven, heb ik of in Oeganda zelf of thuis in Zwolle geschreven. Publiceren doe ik dus vaak veel later dan dat ik de blog geschreven heb. Zo ook deze laatste blog. De dag dat ik deze blog publiceer is maandag 21 april, terwijl de blog geschreven is op zondag 2 februari. Vandaar dat het net lijkt of ik vandaag, Tweede Paasdag, deze blog geschreven heb.

Ik begon deze blogserie over Oeganda in de trein. Ik wil hem nu ook vanuit de trein afsluiten. Tussen allemaal Bzungu leg ik het laatste deel van de terugreis naar huis af. 22 uur geleden en 30 graden warmer begonnen in Jinja ben ik nu bijna weer thuis. Het ziet er hier allemaal zo georganiseerd, zo netjes, zo rustig uit. Zo anders maar wel vertrouwd. Of ik zou willen ruilen? Nee, dat maakt reizen iedere keer zo leuk en mooi. Andere indrukken opdoen, nieuwe culturen zien en dan weer heerlijk thuis komen. Of ik ooit nog een keer terug ga?Wie weet, al heeft de wereld vast ook nog andere mooie plaatsen om te bekijken.

In deze laatste blog wil ik (nogmaals) wat mensen bedanken die deze reis zo bijzonder en onvergetelijk hebben gemaakt. De herinnering blijft, 'levendig' gehouden door de foto's.
Rinty, bedankt voor de gastvrijheid en het op sleeptouw nemen van je oom.
Rian, bedankt dat je jongste broertje mee op sleeptouw hebt willen nemen.
Alex, thank you for your hospitality and showing me the other side of Uganda.
Team Hospice, (ga maar in het Nederlands verder, vind ik net iets makkelijker) bedankt voor de mogelijkheid om mee te mogen kijken hoe jullie geweldig werk doen.
Oegandese mensen, bedankt voor het gevoel van welkom zijn.
Een speciaal bedank voor de Oegandese vrouwen, bedankt dat jullie (althans behoorlijk wat van jullie) zo mooi zijn. Daar werd ik iedere keer als man weer blij van.

Een verontschuldiging aan al die kleine kinderen die ik een trauma heb bezorgd. Sorry, kan het ook niet helpen dat ik een grote behaarde Mzungu ben.

Tot slot: Bedankt bloglezers voor jullie belangstelling. Leuk dat jullie 24 keer de moeite hebben genomen om mijn blogs te lezen. Met gemiddeld 36 page views per blog was het blijkbaar de moeite waard. Ik hoop dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen hoe ik deze twee bijzondere weken heb ervaren. Als je de gelegenheid hebt raad ik jullie het zeker aan om ook eens bij Rinty en haar team op visite te gaan.

En wie weet kan ik jullie binnenkort bij de volgende serie weer begroeten. Dat zal een serie worden van een reis die het tegenovergestelde zal worden van deze reis. Maar later meer daarover.

Tot slot nog een kleine selectie van de 1400 foto's die ik mee naar huis heb genomen.