Zelfgecreëerd milieurampje

Zo beste blog-lezers, laat ik aan het einde van mijn blogserie jullie nog even confronteren met een niet-standaard vakantiefoto. Past goed bij mij andere blogfoto's. Bovenstaande foto is genomen in de wijk Makenke, aan de rand van Jinja. Hetgeen je hier ziet is geen olieramp veroorzaakt door een grote multinational. Nee, deze, kleinschalige milieuramp is veroorzaakt door allemaal ZZP-ers die hun best doen om geld te verdienen. Hetgeen je op de foto ziet is het afval van alcohol stoken uit rietsuiker.

Na het bezoek aan Masese neemt Alex ons nog mee naar deze wijk. Al bij aankomst valt meteen op dat er een dikke rooklucht hangt. Onder aftandse afdakjes branden vuren met hierop oliedrums. In deze drums zit suikerrietdrap. Door deze drap te verwarmen gaat het koken en damp de alcohol eruit. Deze alcoholdamp wordt gedistilleerd en opgevangen. Resultaat: 90% pure alcohol

Na een aantal keer dit proces herhaalt te hebben is alle alcohol uit de smurrie verdampt. Wat overblijft is een bruinzwarte dikke vloeistof. Nutteloos dus wordt het ergens in de beurt gedumpt. Oliedrum opgebruikt? Hup, gooi maar achter je kont neer. Maken de Oegandezen in de stad er al een bende van, dit hier is nog een beetje erger. En ook hier lopen in die verstikkende rooklucht en op de plakkende grond kinderen op blote voeten rond.

Is het dan alleen ellende hier. Nee zeker niet. Allereerst wonen de mensen hier niet. Het is een soort fabriek waarbij iedereen zijn eigen baasje is. En de mensen verdienen een boterham ermee. De pure alcohol wordt verkocht aan grote pharmaceutische  bedrijven maar ook aan gewone mensen. De gewone mensen gebruiken het niet voor de schoonmaak maar om te drinken. Onverdund wel te verstaan. Hetgeen, zacht uitgedrukt, ontzettend slecht voor je gezondheid is.

Met zere ogen en plakkende schoenen verlaat ik na een half uurtje enigszins beduusd deze wijk. In het besef dat deze mensen niet echt een alternatief hebben vraag ik me af hoe deze mensen ooit gezond oud kunnen worden. Of worden dit allemaal patiënten voor Hospice Jinja?

Zonsondergang aan het Victoriameer

Na deze ook weer enerverende dag gaat de zon weer onder. Letterlijk zoals iedere dag maar ook een beetje symbolisch voor deze laatste vakantiedag. De reis, met vooral veel wachten, naar huis volgt nog en dan is het klaar.