Vrijdag 24 maart 2017 – De laatste dag

Schilderen is geen Maltese bezigheid

Aan al het goede komt een eind. Zo ook aan deze training op Malta. Omdat de training zonder afsluitend examen of zo is, verloopt deze laatste dag net als alle andere dagen. Heb bijna de blaren op mijn tong staan van al het gepraat. Beide leraressen zijn het wel met me eens dat het Engels spreken me na een week makkelijker af gaat. Het gaat allemaal wat vloeiender en ook grammaticaal is het wel verbeterd. Als bewijs van mijn aanwezigheid krijg ik een mooi certificaat mee naar huis.

Moderne appartementen krijgen ook een Maltees balkonnetje

Het is als gezegd een dag als de anderen, dus ook nu sta ik om half drie buiten in de zon, het weekend kan beginnen. Gisteren had ik mezelf beloofd niet meer in de bus te stappen. Maar loser die ik ben, ik kan mezelf niet eens aan een belofte houden. Ik stap toch nog een keer in de bus. Dit keer voor een kort ritje van 15 minuten naar Sliema. Sliema is een stadje van niets, de enige reden waarom ik dan toch de uitdaging met het openbaar vervoer weer aan gaat is het feit dat je vanaf de promenade van Sliema een mooi uitzicht over de baai naar Valletta hebt. En je kunt langs de kust weer terug wandelen naar St. Julian

Het uitzicht vanaf de promenade is richting zee is mooi, draai je je echter om dan is het minder fraai. Saaie bruine appartement blokken, waarbij enige variatie in bouwstijl ver te zoeken is. Wat ook opvalt zijn de Maltese balkons. Omdat ze beschermd zijn mogen ze niet afgebroken worden. Dus als je dan iets nieuws wilt bouwen dan bouw je dus gewoon om zijn balkon heen. En dat ziet er erg raar uit.

De wandeling langst het water is mooi en rustgevend. Na zoveel gepraat is het wel prettig even geen gepraat te horen. 

Ik eindig de dag weer in mijn favoriete restaurant. Het is daar goed eten, goedkoop en bijna naast het hotel. En dan op tijd naar bed, op zaterdag vlieg ik om 7:30 weer terug naar Amsterdam. Het vervoer naar het vliegveld komt me om 4 uur ’s nachts ophalen. Zelfs voor mij is dat belachelijk vroeg. Maar het is ook weer fijn om naar huis te gaan. Waarmee dan ook deze Malta blogserie eindigt. Begin mei, ben ik weer met een nieuwe blog terug op deze site, een nieuw avontuur buiten de landsgrens staat al gepland.