De laatste..

Aan alles komt een keer een eind. En zo, beste blog-lezers en lezeressen komt ook aan deze blogserie over Rome een eind.

En het einde van deze serie valt niet geheel onverwachts samen met het einde van onze Rome-trip. Na vier volle dagen Italiaanse hoofdstad ervaring is de laatste dag aangebroken. We vliegen laat in de middag dus hebben we nog een halve dag de tijd om nog een laatste blik op deze enerverende, mooie, overweldigende en lawaaierige stad te werpen.

Voordat jullie verder lezen even een heel klein quizje: wat zie je op bovenstaande twee foto's? Ik kan vanaf deze kant van het scherm natuurlijk niet horen of zien wat jullie denken maar ik schat in dat je niet direct denkt aan hetgeen deze twee foto's zijn.

We hebben deze laatste ochtend heel toepasselijk doorgebracht op de plaats wat voor Romeinen ook de laatste plaats is waar ze komen. In een soort van oase van rust ligt midden in de stad Cimentero Monumentale del Verona, inderdaad een begraafplaats. Bovenstaande foto's zijn grafmonumenten. Ik heb in mijn voorgaande blogs over Rome al geconstateerd dat bescheidenheid niet een Romeinse deugd is, zelf na de dood trekken ze dit behoorlijk door. Op het gigantische parkachtige terrein staan meer dan 50.000 tombes. Kleine maar ook grote, de hoeveelheid vierkante meters die de doden toebedeeld krijgen zal menig student in Nederland jaloers maken.

Omdat er nog steeds Romeinen doodgaan en cremeren nog niet al te ingeburgerd is, moeten ze creatief omgaan met de ruimte. In flatgebouwen, zogenaamde lucoli worden de doden opgestappeld. Daarbij gaat men niet alleen de lucht maar ook  de grond in.  Een aparte gewaarwording om deze dodenflats te zien. 

Lucoli

Boven..

en onder de grond

Het park is zo groot dat een wegenstelsel, inclusief verkeersborden en zo, door het gehele park heen ligt. Het is te groot om alles te bekijken, naar een paar uurtjes vinden we de uitgang en kunnen ons klaarmaken voor de terugreis. 

Vijf dagen Rome is wel eventjes genoeg. We hebben alle toeristische standaard bezienswaardigheden gezien en beleefd. We hebben een indruk van de stad gekregen die ik met jullie in deze serie blogs heb proberen te delen. Het is mooi geweest en ik bedank jullie weer voor de belangstelling.  Ik zal jullie even met rust laten, over een maand of wat waarschijnlijk weer een nieuwe blogserie. Dan over een heel ander stukje van onze aardkloot. Ik hoop tot dan!

Ave Caesar, morituri te salutant

Om echt in de stemming te komen zou je nu eigenlijk ook de filmmuziek van de Gladiator op moeten zetten. Dan heb je de sfeer te pakken die bij deze blog hoort. Het zal jullie niet verbazen dat het dit keer over het Colosseum gaat.

Liepen we gisteren nog door ruïnes die een behoorlijke aanslag deden op onze verbeelding hoe alles vroeger eruit gezien zou moeten hebben, vandaag hebben we een makkie. Ik wil niet meteen zeggen dat het Colosseum er nog zo uit ziet als 1900 jaar geleden, maar veel is toch nog goed bewaard gebleven. Dankzij ons kaartjes die we gisteren gekocht hebben lopen we, bijna, zo naar binnen. Het wachten voor het damestoilet duurde langer. Eenmaal binnen kunnen we niets anders dan ons alleen maar verbazen.

Het elliptische grondvlak meet (over de assen gemeten) 188 bij 156 meter en heeft een omtrek van 527 m. De hoogste punt van de nog rechtopstaande gevel is 48,50 meter. Kortom: groot! Hoe is het mogelijk dat men dit zolang geleden kon bouwen.

We hebben niet veel verbeelding nodig om De Spanjaard, Maximus Decimus Meridius zijn heroïsche gevecht tegen de keizer te zien winnen. 50000 toeschouwers scanderen zijn naam als ook hij aan het einde in het gele zand van de arena dood neervalt. Natuurlijk is dit beeld gebaseerd op een film. Toch is het ook zonder de film niet moeilijk voor te stellen wat een gigantische massa mensen zich hier kwamen verlekkeren aan moord en doodslag. In de loop van de vijf eeuw dat er spelen in het Colosseum werden gehouden bliezen hier geheel onvrijwillig tussen de 300000 en 500000 mensen hun laatste adem uit. En dat allemaal onder het mom van: "Geef het volk brood en spelen en ze zullen niet morren". Ben het helemaal eens met het klein stripfiguurtje uit Galilea: rare jongens die Romeinen.

We lopen een rondje over de eerste en tweede ring. Van welke kant je het ook bekijkt, het is en blijft gigantisch groot. Maar daar beginnen we nu naar vier dagen wel een beetje aan te wennen. We laten het Colosseum achter ons, We hebben nog een hele middag om nog meer van Rome te zien. 

Echt oud

Wie aan Rome denkt, denkt natuurlijk aan het Vaticaan, de Spaanse trappen en de Trevifontein. Maar iedereen denkt natuurlijk ook aan het Colosseum en het Forum Romanum. En wij zijn geen uitzondering. Er aan denken zetten we vandaag om in een doen.

Op internet hebben we ontdekt dat je een kaartje kunt kopen voor het Forum én het Colosseum wat twee dagen geldig is. We schatten in dat de kassa bij het Forum niet al te druk is. Hetgeen dus een juiste inschatting is. Naar slechts een kwartiertje wachtrij staan we binnen in, wat eens het politieke, juridische, religieuze en commerciële hart van het Romeinse rijk was.

In de 10de eeuw voor Chr. stond op deze plaats al een nederzetting. Deze Archaïsche periode liep over in de Koningstijd (8-6 eeuw v. Chr). Daarna de Republikeinse tijd (504 -14 v. Chr.)  en dan natuurlijk de tijd van Julius en Augustus. We staan hier dus op 29 eeuw geschiedenis. Restanten van de tempel van Janus, tempel van Romulus, tempel zus en tempel zo. Basilica Opima, basilica Julia, basilica zus en zo. Doet er eigenlijk niet toe hoe het allemaal heet. Het is gewoon geweldig indrukwekkend. 

Naast het Forum, hoog verheven boven de ruïnes ligt Platina Hill, een van de zeven heuvelen waarop Rome gebouwd is. Tegen of misschien zelfs wel gedeeltelijk in deze heuvel vinden we een juweeltje van Romeinse oudheid: Santa Maria Antiqua.

Het oudste, nog overgebleven christelijke bouwwerk van het
Forum. In de vijfde eeuw gebouwd ter meerdere glorie van Maria. We hebben geluk want de restauratie van de eeuwen oude fresco's is in april van dit jaar afgerond. Bekijk de foto's en oordeel zelf. Ik vond en vind het nog steeds schitterend.

Vanaf de heuvel hebben we mooi zicht over het Forum, met op de achtergrond het kolossale Colosseum. De heuvel zelf heeft ook voldoende te bieden om ook daar nog een paar uur rond te lopen. Domus (= paleis) Flavia en de Domus Augustana domineren de heuvel.  Net als de katholieken waren de Romeinen in die tijd, begin van onze jaartelling, niet bescheiden. Groot, groter, groots. Je kon natuurlijk niet onderdoen aan je voorganger. 

Aan de zuidkant van het complex kijken we uit over Circus Maximus, we zien Ben Hur hier al met paard en wagen rond racen.

Circus Maximus

Al lijkt de tijd hier stil te hebben gestaan, in de werkelijkheid doet dat het niet. Het is inmiddels halverwege de middag. Het Colosseum, wat de hele dag al op de achtergrond zichtbaar was, moet maar wachten tot morgen. Het staat er al eeuwen dus een dagje meer zal ook nog wel lukken.

Jong geleerd, oud gedaan.

Gewoon, omdat het zo mooi is

Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Dit keer geen thema of afgerond verhaal. Gewoon een blog met wat foto's van Rome. Omdat ik ze wel mooi vind en ik ze graag met jullie wil delen.

Eten bij Urbana