Newport

In Nederland hebben we het over een dorp of een stad. Simpel al hoewel niet helemaal als je het standpunt neemt dat een stad pas een stad is als het stadsrechten heeft. Op basis van dit criteria wordt ons land dus vanuit een dorp geregeerd. Althans als je nog van regeren kunt spreken, ze schieten niet echt op daar.

Maar goed, wat heeft dit allemaal met Wales te maken. Niet veel, maar toch wel weer een beetje. Is het bij ons een stad of dorp, in Engeland en Wales ligt het nog iets complexer. Je hebt hier een village, het equivalent van ons dorp. En je hebt hier een town, onze stad. Maar je hebt hier nog een derde type namelijk de City. En je wordt niet zomaar als town een city. Daar moet je wel wat voor doen en dan komt de Crown ook nog om de hoek kijken. Als je als town een kathedraal hebt, laten we de definitie van wat een kerk een kathedraal maakt maar achter wegen laten, en de koninklijke familie is in goede doen, dan mag je jezelf City noemen. Vandaag bezoeken we Newport, een van de zes towns in Wales die het predicaat City heeft.

Van Newport hebben we geen stadswandeling gevonden dus we lopen zelf maar een route langst wat hoogtepunten die op een plattegrond zijn aangegeven. Allereerst beklimmen we een  pukkel om bij St Woolos Cathedral te komen. Ik weet niet wat het is met de Anglicaanse kerk, als geboren katholiek ben ik tierlantijnen en zo in een kerk gewend.  Dat is aan de Anglicanen niet echt besteed, vind ik jammer.


Nu was het bezoek aan deze kathedraal ook wel meteen ongeveer letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van Newport. Voor de rest is het twee beetjes treurig. Oud en vervallen lijkt hier tot standaard gemaakt. Zelfs de ruïne van het kasteel aan de Usk deelt mee in de malaise.  Gelukkig eindigen we in een hypermodern winkelcentrum in een schoenenzaak waar de jongens zich nog even goedkoop in nieuwe stappers hijsen. Daar worden we weer blij van.