De laatste paar dagen van ons verblijf in Detroit zijn aangebroken. De laatste maandag is nog niet ingevuld. Tijdens wat googelen komen we op de site van de Detroit Zoo. Dit lijkt ons wel wat. Met 1,4 miljoen bezoekers per jaar is het een van de topattracties van Michigan en dat is bij de kassa goed te merken. Het bestellen van de toegangskaarten via de site zorgt er niet echt voor dat we vlot naar binnen wandelen.
Maar eenmaal binnen valt wel direct de enorme ruimte die voor de mens gereserveerd is op. Brede padden, netjes aangelegde grasveldjes en bloemenperken. Door deze ruimte is het bijna zoeken naar de dieren. Die hebben over het algemeen ook wel de ruimte. De Detroit Zoo was de eerste dierentuin in Amerika die tralieloze verblijven had. Toch vertonen een aantal dieren het typische gedrag van gevangene dieren: continue heen en weer lopen volgens een vaststaand patroon. Blijkbaar is er niet voor alle dieren voldoende uitdaging om een enigszins natuurlijk gedrag te kunnen vertonen.
Olifanten zijn er niet meer, deze zijn bewust uit de dierentuin verdwenen omdat de winters hier te lang en te koud zijn, Hetgeen voor de dikhuiden te veel stress oplevert.
Begrijpelijk maar hoe zou een ijsbeer zich bij 30 graden of meer voelen?
|
|
|
|
|
Geen van de beesten was zwaar gemotiveerd het publiek te vermaken. |
|
Wat wel bijzonder in deze dierentuin is, is het Polk Penguin Conservation Centre. Een groot verblijf waar je een grote groep van 80 pinguïns verdeeld over 4 soorten in en vooral onderwater kunt bekijken. Boven water zijn deze beesten maar waggelende, wat stijve vogels maar eenmaal onder water schieten ze als torpedo's door het water. Echt spectaculair om op deze manier pinguïns te kunnen bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten