zaterdag 24 januari 2015

Je suis #Flappie, la troisième et dernière partie

Tour Montparnasse
En vroeg is het zeker. 6:30, Gert gaat op tijd weg om nog twee andere klanten, die samenwerken met de klant in Hambye en ook WinTree gebruiken, in Frankrijk te bezoeken. 1100 km voor het stuur voordat hij thuis is. Ik ga nog met Frank mee naar de klant. Verder met de uitleg.

Indelen, afroepen, transporten plannen, factureren, afhaalcentrum en etiketten. Gaap, zucht, rek, strek. Het is een lange dag. Af en toe komt de baas binnen rennen. Roept wat losse kreten , krijgt antwoord dat dat al besproken is en vertrekt weer. Discussies onderling in het Frans. He, hallo in het Engels graag dan kunnen we het ook volgen.

18:00, Frank is klaar en de klant is er ook wel klaar mee. Wat een informatie, eerst allemaal maar op een rijtje zetten en weekend vieren. Maar dat geldt nog niet voor ons. We moeten nog naar huis. Liet ik me op de heenweg rijden in een auto, terug wordt ook wel relaxed: de trein. Eerst een klein stukje met de auto naar Villedieu les Poeles en dan met de intercity in drie uur naar Parijs.

O la la Paris, l'amore, les femelles. Alleen al met de gedachte aan deze stad van de liefde krijg ik mijn avondeten weer bij elkaar. En keihard komt de stad binnen als het 10 uur is als ik uit de trein stap. Gare Montparnasse, miezerige regen, donker en kou. Tour Montparnasse is leuk verlicht maar verder niets romantisch. Ga teleurgesteld helemaal alleen naar bed, aan Frank heb ik niets. En, voordat we praatjes krijgen: hij niet aan mij! Frank haalt nog een bakje afhaal chinees en het licht kan uit.
Haute cuisine d'Asia?

Wakker worden, inpakken en wegwezen. Met de metro naar Gare du Nord, ontbijtje scoren en dan nog even wachten. Gare du Nord is nog helemaal in kerstverlichting. Spookbeelden van ovens en braadpannen schieten door mijn hoofd. En dat wordt nog eens versterkt door drie stoere mannen met grote geweren, groene pakken. Ja vast, militairen! Volgens mij zijn het jagers. Frank, ik wil nu weg hier! Ik wil weer rustig thuis op de bank zitten. Vindt het genoeg zo.

De trein in. Noord Frankrijk is vlak, België is best wel mooi in al zijn lelijkheid. Gelukkig zijn we 4,5 uur later weer in Zwolle. Leuk een paar dagen weg, maar ook weer erg leuk om thuis te zijn. Frank: mag ik de volgende keer weer mee?

Noord Frankrijk
Brussel

Geen opmerkingen:

Een reactie posten