dinsdag 30 juli 2013

Zaterdag 13 juli, Agatha en Barbara

Na een ietswat onrustige nacht, altijd even wennen aan een ander bed en kussen, begint de eerste echte (Annemiek heeft vrijdagmorgen nog gewerkt) dag van onze vakantie. De zon heeft nog moeite om door de bewolking heen te komen. Maar, de vooruitzichten voor de komende week zijn veelbelovend. Krantje uit de brievenbus, koffie bij het ontbijt. Heerlijk rustig op gang komen. 

De markt
Het is zaterdagochtend dus markt in Bosschenhoofd. Daar heeft iedereen waarschijnlijk zo zijn eigen voorstelling bij. Onze voorstelling komt echter niet helemaal, beter gezegd helemaal niet, overeen met de werkelijkheid. Een bakker, met heerlijke cocosmacronen en een kaasboer op een parkeerterrein. Dat is alles. Slenteren langst kraampjes en een beetje rondsnuffelen is hier zo gebeurd. Terug naar huis, koffie met koek in de tuin.




Ons vakantiehuis is van alle gemakken voorzien. Volledig ingerichte keuken, kabel tv en internet. Op de oprit een auto en in de schuur fietsen. Beide vervoersmiddelen zullen we de komende twee weken zeker gebruiken. We beginnen met de fietsen met als doel Oudenbosch. Nu is Oudenbosch niet een stad om daar een stedentrip aan te wijden. Lelijke winkelstraat, vervallen overdekt winkelcentrum, niets zeggende bebouwing. Kortom een stad die het bekijken niet echt waard is. Bij deze kwalificatie laat ik mij helemaal leiden door mijn eigen waarnemingen en beoordeel op basis van wat ik gezien heb. Een ieder die daar anders over denkt is daar natuurlijk helemaal vrij in. Dit terzijde maar toch even genoemd om geen kwaaie gezichten te krijgen. Oudenbosch, wat hebben wij daar dan eigenlijk te zoeken? Uiteraard weten we bij het vertrek nog niet dat Oudenbosch zoveel lelijks heeft, maar ons hoofddoel van de tocht is de Basiliek H.H. Agatha en Barbara.

De voorgevel van de Basiliek
In 1865 werd op initiatief van Pastoor Willem Hellemons begonnen met de bouw van deze kerk. Onder de indruk van de St. Pieter en de St. Jan van Lateranen, beide kerken staan in Rome, laat hij de architecten Cuijpers en van Swaaij de kerk ontwerpen. Het resultaat is een koepel à la St. Pieter met een voorgevel geïnspireerd door de St. Jan. Na bijna dertig jaar bouwen is de kerk klaar. Ondanks de gigantische afmeting, zeker voor een dorp als Oudenbosch is de kerk toch zestien keer kleiner als de St. Pieter in Rome. In 1912 kreeg de kerk de rang Basilica minor (Basiliek). Zoals ieder cultureel erfgoed in Nederland moest de basiliek in de jaren 50 eerst ernstig in verval raken voordat de middelen gevonden werden om een grondige restauratie uit te kunnen voeren. Uiteindelijk duurde de restauratie net zo lang als de bouw zelf. Maar het resultaat is prachtig. 

Middenschip naar hoofdaltaar
De koepel
Het is een katholieke kerk dus is het interieur uitbundig versierd. Alle bekende heiligen lijken hun eigen beeld te hebben. Ook twee pausen zijn in steen vereeuwigd. Ondanks alle pracht en praal is het geen bling-bling geworden. Ingetogen uitbundig is wel een goede karakterisering van dit gebouw. Wat ook opvalt is het ontbreken van graven in de vloer. Dit komt omdat sinds 1829 er niet meer in kerken begraven maar worden. De honderdveertig treden naar boven om de kerk vanuit de koepel te bekijken is zeker de moeite waard. Gelukkig hebben de architecten geen ramen in de koepel gemaakt. Zo blijft ons een uitzicht op de bovenkant van het 'fraaie' dorp  bespaard.

Kaarsje bij St. Franciscus voor onze Pa









Op de terugweg naar Bosschenhoofd, we maken een kleine omweg langst Zegge, hebben we nog mooi uitzicht op de grote koepel. Schitterend gebouw, jammer dat het op zo'n lelijke plaats staat (excuses als ik mensen hiermee beledig!).


De Basiliek vol in beeld

Geen opmerkingen:

Een reactie posten