4 en 7 Eiken

Deze blog is geen onderdeel van mijn serie over onze vakantie in Zwitserland. Even een tussendoor blog dus.

In 2011 heb ik al eens een blog geschreven over de Four Oaks Trade Exhibition. Omdat mijn blog-lezers publiek tegenwoordig uit wat meer mensen bestaan als toen, nogmaals een blog over deze beurs in Engeland. Net als in 2011 heb ik dit jaar de gelegenheid om mee te gaan naar deze beurs. De reden is exact hetzelfde als vorige keer: de verkoper die normaal gesproken de beursstand bemand is samen met zijn vrouw weer in blijde verwachting. Zijn vrouw is zover dat een meerdaags bezoek aan de andere kant van de plas er niet in zit.

Drukte bij het opbouwen

Het is maandag 1 september, 3:30 als we (collega Gert en ik) in Zwolle vertrekken. De nacht is zwart, sterren schitteren aan de hemel en het is rustig op de weg. Nederland ontwaakt als we de grens bij België passeren. De zon komt op en na 4 uur draaien we de parkeerplaats bij de Eurotunnel op. Even tijd voor een Starbucks koffie en dan naar de trein. Met 110 kilometer per uur zijn we in 35 minuten aan de andere kant. We reizen dus terug in de tijd want het is opeens een uur vroeger. Omdat we voldoende tijd hebben om bij de beurs in Lower Withington, Cheshire bij Manchester te komen stoppen we in Kent nog even bij een klant. Een offerte voor uitbreidingen voor WinTree bespreken. 2 uur nuttig praten en dan weer verder. Onder Londen door, het is druk. Het schiet niet echt op. Mijn ogen vallen even dicht. Om 4 uur komen we dan uiteindelijk aan op het beursterrein.

Ingepakt	Uitgepakt

De beurs wordt gehouden op het terrein van de kwekerij Four Oaks (klant van TSD). In en naast de kassen zijn de standhouders druk bezig om de stands op te bouwen en aan te kleden. Gelukkig vinden we een parkeerplaats dicht bij onze stand. Een mooie ruime hoekstand langst een doorgaand pad. Top plek dus. Nog geen 2 uur later hebben we de stand opgebouwd, morgenochtend nog even de computers erin en dan zijn we er helemaal klaar voor. Het is nog mooi weer dus we besluiten toeristje te gaan spelen. We gaan een stukje toeren door het Peak-district. Mooi glooiend landschap met vergezichten. Bovenop een heuvel een Inn waar we een prima maaltijd nuttigen. Vervolgens naar ons hotel in Alderley Edge, het bed lonkt.

Peak District

Dinsdagochtend: met een stevig ontbijt in de maag begint de eerste beursdag wat tam. Vanuit de hoofdingang duurt het even voordat de stroom bezoekers zich verder over de beurs hebben verspreidt. Geeft ons alvast de mogelijkheid om zelf een beetje rond te lopen. Naast Engelse klanten van TSD staan ook een aantal Nederlandse klanten op deze beurs. Kunnen we die ook meteen even goedendag zeggen. Naast boomkwekers en tuincentra loopt er ook veel 'voor TSD niet interessante mensen' rond. Echte tuinliefhebbers die veel aandacht hebben voor al het groen op de beurs, maar slechts aandacht hebben voor onze pennen. Maar tussen al deze liefhebbers weten we toch ook een paar potentiële klanten onze stand in te krijgen. Onze nieuwe applicatie om op een tablet je voorraad te tellen trekt de aandacht. Dit is absoluut een noviteit in de markt.

v.l.n.r. Gert, potentiële klant
en Ben (stock manager) 

Deze applicatie, een aanvulling op het beheer van de voorraad zoals we al in WinTree kennen, is samen ontwikkeld met een grote Engelse klant van TSD. De 'Stock Manager' van dit bedrijf is gedurende de hele beurs onze gast in de stand. Hij weet met zijn praktijkervaring goed de voordelen (tot ruim 50% tijdwinst) van het gebruik van WinTree met deze applicatie uit te leggen. Aan het einde van de dag hebben we minstens 2 afspraken staan om via een online demo meer van WinTree te laten zien.

Tevreden kunnen we, Arie (CEO TSD) is per vliegtuig ook gearriveerd,  de eerste dag afsluiten met een hapje eten in Alderley Edge. Op een paar minuten van ons hotel vinden we een leuk terras.  Ondanks dat het een gewone doordeweekse dag is, is het druk op straat en in de restaurants. Maar wat vooral apart is is de grote hoeveelheid 'compensatie'- auto's die voorbij komen. Met een Porsch tel je hier bijna niet mee. Nee, een Massarati, Bently of een vette Land Rover is het minimum. Er zoeft  zelf een Rolls Royce langst. Min puntje daarbij is dan wel weer dat de eigenaar zelf rijdt en geen chauffeur met pet heeft. We genieten van het eten, een goed gesprek en alles wat op straat gebeurd. Ik krijg bijna de neiging om het gezellig te vinden. Voordat ik echt van mijn principe val maar snel naar bed.

Boskoopse lijnrijder pakt flink uit

Niet alleen maar planten

Wie koopt deze lelijke beeldjes eigenlijk?

Ons uitzicht vanuit de stand

De derde dag, woensdag, begint ook weer met een lekker stevig ontbijt. Ook nu weer een rustig begin van de beursdag. Het is minder druk als gisteren maar we kunnen een aantal leuke en nuttige gesprekken voeren. Er is zelfs weer belangstelling uit Ierland, de economie trekt daar aan en dat biedt weer mogelijkheden voor TSD. De dag kabbelt richting sluitingstijd. Vanaf 4 uur begint iedereen al een beetje met afbreken. Om half 5 is de beurs afgelopen, de stand afbreken en dan op weg naar het overnachtingshotel in Sevenoaks. In dit plaatsje net ten Oosten van Londen slapen we in een 7 Diner Hotel. Een hotel en restaurant geheel in de jaren 70 stijl. Helaas zijn John Travolta en Olivia Newton-John er even niet, Elvis is wel behoorlijk nadrukkelijk met zijn muziek aanwezig. Gelukkig is daar in de kamer niets van te merken.

You're the one that I want, Oh, Oh, Oh

De donderdag is een reisdag waarbij we om 9:20 de trein hebben en om 16:00 uur terug zijn in Zwolle. We kunnen terugkijken op een goede beurs, of het daadwerkelijk een succesvolle verkoopbeurs is geweest zal de komende maanden moeten blijken. Of de getoonde interesse omgezet wordt in orders is natuurlijk altijd afwachten.