Skiermuontseach

 

Meppel, Grou, Leeuwarden; Kedeng, kedeng, o ho.

Gyptsjerk, Oentsjerk, Rinsumageast, Dokkum, Melsawiert, Anjum; busje komt zo.

Lauwersoog, Schiermonninkoog; ik heb een boot en die ligt hier in de sloot.

Een weekend (2-4 maart) onthaasten en uitwaaien op 40 vierkante kilometer eiland. Aangekomen met de boot is de optie om verder te reizen met de bus uitgesloten. Die is meer dan vol, dus lopen we de 3,5 kilometer naar het appartement aan de Reddingsweg, net buiten de dorpskern. Een deel van de eerste verdieping gehuurd van een particulier. Keurig netjes. Ruime zitkamer, keuken, 2 slaapkamers en een badkamer. Zoek je nog een adres voor een lang weekend: dit is zeker de moeite waard.

Meteen het dorpje verkent, fietsen gehuurd en de duinen in. Gids Olaf laat ons de kampeerboerderij waar hij (begin van dit schooljaar) zijn schoolverlatingsdagen doorgebracht heeft, zien. Daarna door de duinen naar de vuurtoren. Het zou best mooi zijn alleen de mist ontneemt ons het uitzicht. Terug naar de woning, eten, beetje televisie kijken en in slaap vallen. De zeelucht maakt slaperig.

Ondanks het vreemde bed lekker geslapen. Buiten waait het, niet hard maar genoeg om de mist weg te blazen. Het is bewolkt maar we kunnen meer van het eiland zien. Op de fiets richting de veerdam. Wind tegen, hard trappen. Vanaf de veerdam, oostelijk buitendijks langs de Waddenzee. Het wad ligt droog. Paar vogels, verder weinig leven. Over het Kwelderpad naar Kobbeduin. Uitkijk over kilometers kwelders. Gak, Gak, volop ganzen. Verder noordwaarts over het Johannes de Jongpad, door de duinen richting Noordzee. Tussen strandpaal 6 en 7 het strand op. Een ontzettend breed strand, weinig mensen. De wind door je haren. Het is fris maar zo heerlijk! Daarna warme chocomelk en appelgebak bij de Marlijn, we denken maar even dit weekend aan de calorieën. Verder over het Scheepstrapad, door de duinen naar het westen, richting de vuurtoren. Die is nu iets beter te zien maar helaas begint het iets te miezeren. Een foto als een ansichtkaart maken zit er ook nu weer niet in. Terug via het dorp naar de woning, het is wel geen vier uur maar toch tijd voor een cup-a-soup. Wind en zeelucht maakt hongerig. Onthaasten, dat best moeilijk. Je kunt wat spelen op een Nintendo of even de ogen dichtdoen. Maar je kunt er ook heel onrustig van worden.

Kom, we gaan weer wat bekijken. Foto’s maken in het dorp. Oude huisjes uit de 1756, schattig kerkje met een kerkhof. Prullariawinkels o nee souvenirwinkels. Buiten het dorp nog een mooi rustiek gelegen kerkhof voor drenkelingen en gesneuvelde soldaten. Voor de avond kunnen we kiezen uit verschillende eetgelegenheden. De keuze is reuze maar wij kiezen voor de kwaliteit van het Kwalitaria. Veredelde cafetaria, maar de sate, kroket en nuggets zijn prima te eten. Jammer dat het Milkshake seizoen nog niet geopend is. Daarna kopje koffie voor de televisie, lekker burgerlijk, en in slaap vallen. De zeelucht maakt nog steeds slaperig.

De tweede nacht had de rug een andere mening over het bed dan de eerste nacht. Stijf aan alle kanten zijn we vroeg wakker. Op het gemak ontbeten. Het weer is niet denderend maar zo goed als droog. Hebben we gisteren het eiland in oostelijke richting verkend, vanmorgen gaan we naar het Westen. Door de duinen en om de Westerplas (een groot vogelreservaat) heen. Niet veel te zien, een paar meeuwen, eenden en ganzen. De grote intocht van vogels in dit gebied moet nog komen. Verder over de dijk langst de Waddenzee, via de veerdam naar de andere kant van het eiland. Langst de Wassermann, een bunker uit de Tweede Wereldoorlog en het hoogste punt van het eiland, door de bossen terug naar het appartement. Het appartement moet netjes achtergelaten worden, we hebben een professional bij ons dus dat is zo gebeurd. Daarna….

 

Busje komt zo, ik heb een boot..,busje komt zo..,kedeng, kedeng..,busje komt zo. Om 4 uur en 15 minuten later in onze eigen keuken te staan. Het was een heerlijk relaxed weekend. Zeker de moeite waard om nog eens naar terug te gaan.