Meppel,
Grou, Leeuwarden; Kedeng, kedeng, o ho.
Gyptsjerk,
Oentsjerk, Rinsumageast, Dokkum, Melsawiert, Anjum; busje komt zo.
Lauwersoog,
Schiermonninkoog; ik heb een boot en die ligt hier in de sloot.
Een
weekend (2-4 maart) onthaasten en uitwaaien op 40 vierkante kilometer eiland.
Aangekomen met de boot is de optie om verder te reizen met de bus uitgesloten.
Die is meer dan vol, dus lopen we de 3,5 kilometer naar het appartement aan de
Reddingsweg, net buiten de dorpskern. Een deel van de eerste verdieping gehuurd
van een particulier. Keurig netjes. Ruime zitkamer, keuken, 2 slaapkamers en
een badkamer. Zoek je nog een adres voor een lang weekend: dit is zeker de
moeite waard.
Meteen het
dorpje verkent, fietsen gehuurd en de duinen in. Gids Olaf laat ons de
kampeerboerderij waar hij (begin van dit schooljaar) zijn schoolverlatingsdagen
doorgebracht heeft, zien. Daarna door de duinen naar de vuurtoren. Het zou best
mooi zijn alleen de mist ontneemt ons het uitzicht. Terug naar de woning, eten,
beetje televisie kijken en in slaap vallen. De zeelucht maakt slaperig.
Ondanks
het vreemde bed lekker geslapen. Buiten waait het, niet hard maar genoeg om de
mist weg te blazen. Het is bewolkt maar we kunnen meer van het eiland zien. Op
de fiets richting de veerdam. Wind tegen, hard trappen. Vanaf de veerdam,
oostelijk buitendijks langs de Waddenzee. Het wad ligt droog. Paar vogels,
verder weinig leven. Over het Kwelderpad naar Kobbeduin. Uitkijk over
kilometers kwelders. Gak, Gak, volop ganzen. Verder noordwaarts over het
Johannes de Jongpad, door de duinen richting Noordzee. Tussen strandpaal 6 en 7
het strand op. Een ontzettend breed strand, weinig mensen. De wind door je
haren. Het is fris maar zo heerlijk! Daarna warme chocomelk en appelgebak bij
de Marlijn, we denken maar even dit weekend aan de calorieën. Verder over het
Scheepstrapad, door de duinen naar het westen, richting de vuurtoren. Die is nu
iets beter te zien maar helaas begint het iets te miezeren. Een foto als een ansichtkaart
maken zit er ook nu weer niet in. Terug via het dorp naar de woning, het is wel
geen vier uur maar toch tijd voor een cup-a-soup. Wind en zeelucht maakt
hongerig. Onthaasten, dat best moeilijk. Je kunt wat spelen op een Nintendo of even
de ogen dichtdoen. Maar je kunt er ook heel onrustig van worden.
Kom, we
gaan weer wat bekijken. Foto’s maken in het dorp. Oude huisjes uit de 1756,
schattig kerkje met een kerkhof. Prullariawinkels o nee souvenirwinkels. Buiten
het dorp nog een mooi rustiek gelegen kerkhof voor drenkelingen en gesneuvelde
soldaten. Voor de avond kunnen we kiezen uit verschillende eetgelegenheden. De
keuze is reuze maar wij kiezen voor de kwaliteit van het Kwalitaria. Veredelde cafetaria,
maar de sate, kroket en nuggets zijn prima te eten. Jammer dat het Milkshake
seizoen nog niet geopend is. Daarna kopje koffie voor de televisie, lekker
burgerlijk, en in slaap vallen. De zeelucht maakt nog steeds slaperig.
De tweede
nacht had de rug een andere mening over het bed dan de eerste nacht. Stijf aan
alle kanten zijn we vroeg wakker. Op het gemak ontbeten. Het weer is niet
denderend maar zo goed als droog. Hebben we gisteren het eiland in oostelijke
richting verkend, vanmorgen gaan we naar het Westen. Door de duinen en om de
Westerplas (een groot vogelreservaat) heen. Niet veel te zien, een paar meeuwen,
eenden en ganzen. De grote intocht van vogels in dit gebied moet nog komen.
Verder over de dijk langst de Waddenzee, via de veerdam naar de andere kant van
het eiland. Langst de Wassermann, een bunker uit de Tweede Wereldoorlog en het
hoogste punt van het eiland, door de bossen terug naar het appartement. Het
appartement moet netjes achtergelaten worden, we hebben een professional bij
ons dus dat is zo gebeurd. Daarna….
Busje komt
zo, ik heb een boot..,busje komt zo..,kedeng, kedeng..,busje komt zo. Om 4 uur
en 15 minuten later in onze eigen keuken te staan. Het was een heerlijk relaxed
weekend. Zeker de moeite waard om nog eens naar terug te gaan.
