In
26 kilometer van ruim 1200 meter hoogte naar 2750 meter, 29 haarspeldbochten en
tot slot met een kabelbaan naar 3120 meter hoogte. We gaan met de auto naar het
einde van het Kaunertal. Op ongeveer 500 meter van het hotel vandaan begint de
Kaunertal Gletscherstrasse. Om naar boven te mogen moet je tol betalen. Omdat
de weg onderdeel is van het Gletscherpark Kaunertal kopen we een pas waarmee we
gratis in alle kabelbanen in de omgeving kunnen. De investering van € 51,= per
persoon wordt de komende week makkelijk terug verdiend.
Stuwdam |
Gepatschstausee |
Het
eerste deel van de rit gaat nog redelijk
vlak. Het dal is ongeveer een kilometer breed met aan beide kanten bergen van
2000 meter of meer. Alles is door de overvloedige regen mooi groen. Opeens zien
we door het groen van de bomen een grote stenen wal, dwars door het dal. Het is
de dam van de “Gepatschstausee”, een groot stuwmeer dat de hele breedte van het
dal vult. Via een smalle weg (passeren via inhammen) op de linker oever gaan we
verder. Na het stuwmeer begint de weg al behoorlijk te stijgen. Het is even
zoeken naar de juiste versnelling. In ons platte Nederland is de hoogste berg
die ik ooit in een auto opgereden ben de Brienenoordbrug bij Rotterdam. Gelukkig
is het nog niet druk op de weg dus af en toe een misser in het schakelen valt
alleen ons in de auto op.
De
eerste haarspeldbocht wordt genomen, er volgen er nog 28. Het landschap
veranderd naar iedere bocht. Vanuit het dal komen we in een bebost gedeelte.
Weer een paar bochten verder verdwijnen de bomen en is het uitzicht
spectaculair. We zijn de gletsjer aan het einde van het dal omringd door ruig
gebergte. Hier en daar staan of liggen koeien rustig in de zon. Het weer is ons
op deze tocht heel erg goed gezind. De dag begint volop met zon, later komen er
wolkenvelden. We klimmen door en komen uiteindelijk op het eindpunt van de
straat terecht.
Op
dit eindpunt is een groot restaurant en we gaan met de Karlesjochbahn (een
cabinebaan) verder. In 6 minuten stijgen we 500 meter naar 3120 meter hoogte.
Van het uitzicht wat we daar hebben worden we allemaal even stil. Boven op deze
bergkam loopt de grens tussen Oostenrijk en Italiƫ. We kunnen dus met een been
in Oostenrijk staan terwijl het andere been in Italiƫ staat. In de verte zien
we ook een aantal bergen van Zwitserland. We hebben hier dus een
Drielanden-blik. Je kunt hier foto's blijven nemen!
In de gletsjer |
Terug
bij het restaurant nemen we een kopje koffie en zitten in de zon van het
uitzicht te genieten. Vanaf de parkeerplaats kunnen we ook naar een leuke
'attractie': een wandeling door de gletsjer. Via een pad over de gletsjer
kunnen we door een uitgehakte gang door de gletsjer lopen. Leuk om te doen,
alleen de druppels smeltwater in je nek zijn wel erg koud.
Op
de terugweg stoppen we op verschillende punten om te kijken naar de bergen. En
om natuurlijk foto's te maken. Veel foto's! Vol van alles wat we gezien hebben
komen we terug in het hotel en genieten (het is nog zonnig, pas tijdens het
avondeten begint het te regenen) in de tuin van een biertje. Dit was, al
beginnen we pas, zeker een van de
hoogtepunten van deze vakantie. Gelukkig hebben we de foto's nog. O ja, voor de
sportievelingen onder de lezers: we zijn verschillende wielrenners op weg naar
boven tegen gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten