Weer lekker naar huis

Na nog twee dagen een beetje nietsen op de camping is het weer tijd om naar huiswaarts te gaan. Op vakantie gaan is altijd leuk, vooral omdat je weet dat je ook weer naar huis toe kunt. De terugreis verloopt soepel, geen oponthoud en om 6 uur 's avonds parkeren we de auto achter ons huis.

Het was een heerlijke vakantie. Zowel de Loire als Normandië hebben ons gebracht wat we er van verwacht hadden. En Frankrijk heeft ons aangenaam verrast als vakantieland. We hadden zo onze bedenkingen over het land. Kunnen we ons wel redden in een land waar men dat rare taaltje Frans spreekt. Terwijl wij niet verder komen dan Allo, Allo. Nou, dat is meer dan 100% meegevallen. Op één winkeljuffrouw na konden we ons overal met Engels redden. En ook het vooroordeel dat Fransen stug en arrogant zijn is ons meegevallen. De Fransen waar wij mee te maken hebben gehad waar allemaal vriendelijk en open. Kortom, een land waar we niet verslaafd aan zijn maar waar we zeker nog eens terug gaan komen.

Pont de Normandi

Na een vakantie denken wij vaak alweer na over de volgende. Dit keer hebben we nog niet echt duidelijk omlijnde plannen. Het plan dat we hebben is in ieder geval om niet ver weg te gaan. Fietsen in Nederland. Logeren bij.. Het staat allemaal nog open. Eerst maar zorgen dat de spaarpot weer gevuld wordt. Wat al wel staat is een weekend Amsterdam met een bezoek aan de musical Zij gelooft in mij (Andre Hazes). Heerlijk zo'n vooruitzicht.

Verrassend

Even visualiseren: Normandie, we weten allemaal wel waar de landingsstranden liggen. Ga daar vandaan links, richting de Atlantische oceaan. Dan kom je aan de kustlijn van West-Normandie. Op de kaart is deze kustlijn redelijk recht, hier en daar een inham. Maar zo’n 30 kilometer omhoog vanuit de baai van Mont Saint Michel (de hoek waar Normandie overgaat in Bretange) zit een behoorlijke pukkel in de kustlijn. Hier steekt Pointe du Roc als een wijzende vinger de oceaan in en trekt de plaats Granville met zich mee.

Achter deze rotspunt ligt, beschut tegen de Noordwesten winden een grote haven. Vroeger vooral de thuishaven voor de oestervisserij maar vandaag vooral bestemd voor de pleziervaart. Op de rotspunt ligt ‘Haute Ville’, de oude bovenstad waarvan pas in de 15^de eeuw melding wordt gemaakt.  

De oude stad wordt ommuurd door een stevige stadsmuur. Deze was vooral bedoeld om de Engelsen tegenhouden. Nu biedt het schitterende vergezichten over de haven aan de zuidkant en de oceaan aan de Noordkant. Het weer is prachtig, veel mensen genieten in boten op het water. Het stadje zelf is leuk om te bekijken. Op sommige plaatsen lijken we alleen op de wereld terwijl dan om de hoek het weer hartstikke druk (vooral  toeristen) is.

Op de punt van de rots staat een vuurtorentje. Met ernaast een klein zeeaquarium. Nu is aquarium te veel gezegd voor deze verzameling visjes. Het is meer een museum dan  een aquarium, opgericht door een zeer bereisd Frans echtpaar die vlinders, insecten en schelpen verzamelden. De vlinders en insecten staan met naam en toenaam tentoongesteld in grote vitrines. Daarna een klein gedeelte met wat aquaria waar het bekende vissenspul (Nemo, Kogelvis, Piranha) in rondzwemt. Niet echt verrassend. Tot slot kom je langst de hobby van mevrouw: het verzamelen van schelpen en er dan allerlei figuren en bouwwerken van maken. Of het nu mooi is? Wij vinden het in ieder geval 'apart'.

Granville heeft ons zeker aangenaam verrast. De vergezichten over de oceaan, het blauwe water, de bonte verzameling boten. Alles zag eruit zoals in folders staat. En dat is dan toch leuk om het met eigen ogen eens te bekijken.